ترجمه رفتار سلول‌های سرطانی به زبان الکترونیک


به گزارش ستاد ارتباطات و ترویج بنیاد علم و فناوری مصطفی(ص)،سلول کوچکترین واحد ساختاری و عملکردی موجودات زنده است. این ساختار از غشا، ماده‌ ژنتیکی، سیتوپلاسم و اندامک‌ها تشکیل شده است. سلول‌ها می‌توانند طی فرایندی به نام چرخه سلولی رشد کنند و تقسیم شوند. این تقسیم انواع مختلفی دارد که بسته به هدف تقسیم و نوع موجود زنده، متفاوت است. چرخه سلولی به چند مرحله مجزا تقسیم می‌شود. در پایان برخی از این مراحل پروتئین‌هایی حضور دارند که صحت تقسیم را کنترل می‌کنند. اگر سلول‌ها خارج از برنامه طبیعی چرخه سلولی و به شکل بی‌رویه به تقسیم خود ادامه دهند، تبدیل به سلول‌های سرطانی می‌شوند و ممکن است با تجمع در کنار یکدیگر، توده‌های سرطانی را تشکیل دهند.

فراخوان سه دوره جدید از پویش علم‌کاوی منتشر شد


فراخوان سه دوره یازدهم، دوازدهم و سیزدهم پویش علم‌کاوی با موضوعات سلول‌های بنیادی و نقش آنها در درمان پارکینسون، چیستی انتقال داده و انجام آن در مخابرات نوری بی‌سیم و ضرورت تشخیص زودهنگام سرطان به‌ویژه با حسگرهای زیستی منتشر شد. 
 

نبرد پنهان درون بدن

با وجود پیشرفت‌های صورت‌گرفته، پیوند اعضا هم‌چنان یکی از پیچیده‌ترین و پرچالش­ترین درمان‌ها در پزشکی است که به دقت و دانش عمیق از تعامل سیستم ایمنی بدن با اعضای پیوندی، نیاز دارد. به‌طور کلی، با مهار مسیرهای فعال‌کننده سلول‌های T و کاهش تولید آنتی‌بادی‌های مخرب، می‌توان از رد پیوند جلوگیری و تحمل ای مونولوژیک را تقویت کرد. 

دریافت سیگنالی از دل تاریکی

اگر یک نگاه گذرا به اطرافمان بیندازیم، تمام چیزهایی که می‌بینیم موادی هستند که اجزای دنیای اطراف ما را تشکیل می‌دهند. اما آیا جهان ما، همچون پیرامونمان، سرشار از ماده‌ قابل مشاهده بوده و این موضوعی، امری بدیهی تلقی می‌شود؟ بیایید کمی از این مواد قابل مشاهده فاصله بگیریم و در دنیای ناشناخته‌تری قدم بگذاریم، زمین را ترک کرده و چنان از آن دور شویم که کهکشان‌ها را همچون نقطه‌ای میان نقاط دیگر مشاهده کنیم و از آن‌جا، تمام جهان قابل مشاهده را از یک قاب ببینیم. آیا تمام آنچه پیش روی ماست از مواد قابل مشاهده تشکیل شده است؟

دستورالعمل نفوذ به سلول سرطانی

نانوذرات پلیمری هدفمند با فناوری پیشرفته دارو‌ها را دقیقاً به سلول‌های سرطانی می‌رسانند و اثربخشی درمان را تا پنج برابر افزایش داده و عوارض جانبی را به شدت کاهش می‌دهند. این دستاورد گامی بزرگ در مسیر درمان بیماری‌های مزمن و سرطان‌های مقاوم به درمان است.